سوختن پلاستیک

برای این که بتوانید بگویید که حاصل سوختن پلاستیک چیست باید بدانید که آن ماده از چه ساخته شده است. برای ساده کردن این کار تمام پلاستیک ها را بر حسب ترکیب مولکولی آنها دسته بندی می کنیم. لازم نیست در مورد مولکول ها خیلی دقیق شویم، تنها باید اتم های موجود در مولکول را بشناسیم. با شناختن اتم های موجود در مولکول می توانیم محصول نهایی سوخت و بعضی محصول های میانی آن را تشخیص دهیم.

چون گرماکافت پلاستیک ها دقیقاً مانند چوب نیست، باید چیزهایی در مورد محصول های واسطه نیز بدانیم. این محصولات واسطه چیزهایی هستند که در مراحل ابتدایی احتراق تولید می شوند؛ آنها گازها و مایعات قابل اشتعالی هستند که شعله ور شده محصولات نهایی سوختن را ایجاد می کنند، محصولات نهایی آنهایی هستند که معمولاً در حجم زیاد آزاد می شوند. در بسیاری موارد محصولات واسطه احتراق، مخصولاً آلدئیدها، در آزمایشات سوختن بعضی پلاستیک ها مشاهده نمی شوند. ولی چون تمام پلاستیک ها مولکول های بلند زنجیر هستند، فرض می کنیم که آلدئیدها وجود دارند، حتی به مقدار کم.

پلاستیک هایی که تنها از هیدروژن و کربن تشکیل شده اند

محصول نهایی سوختن پلاستیک هایی که تنها از هیدروژن و کربن تشکیل شده اند «پلی اتیلن، پلی پروپیلن، پلی استایرن و پلی بوتیلن» تنها می تواند، آب، دی اکسید کرن، منواکسید کربن، و کربن نسوخته «که سیاهی دود احتراق ناشی از آن است» باشد. محصولات واسطه می توانند اکرولئین، فرمالدئید، استالدئید، پروپینالدئید و بوتیرالدئید «از این به بعد آنها را چهار آلدئید اول می نامیم» باشند. بعضی محققین به این مطلب معتقد نیستند، زیرا گرماکافت پلاستیک ها به سادگی گرماکافت چوب نیست، و پلاستیک ها می توانند ذوب شده و روان شوند. بعضی ادعا می کنند در سوختن پلی استایرن بنزن به عنوان یک محصول واسطه آزاد می شود.ولی واضح است که آنها نمی توانند محصولات نیتروژن دار، کلردار یا فلوئوردار ایجاد کنند.

هنگام سوختن پلی اتیلن، پلی پروپیلن یا پلی بوتیلن بوی ضعیف سوختن موم شمع به مشام می رسد، زیرا این بسپارها واقعاً با پارافین مشابه اند. این ترموپلاستیک ها هنگام سوختن اشک دارند، و می توانید خطرات پلی اولفین های ذوب شده را ببینید. ولی وقتی پلی استایرن می سوزد، مقدار زیادی دود، با بوی گاز طبیعی ایجاد می شود، البته در پلی استایرن گاز طبیعی وجود ندارد.

پلاستیک های متشکل از کربن، هیدروژن و اکسیژن

این گروه از استال، اکریلیک، سلولزی ها، پلی کربنات، پلی استرها، فنولیکها و اپوکسی تشکیل می شود. تنها محصولات نهایی عبارت اند از کربن، دی اکسید کربن، منواکسید کربن و آب. همیشه امکان ایجاد اکرولئین و چهار آلدئید اول به عنوان محصول واسطه وجود دارد، البته سازندگان این پلاستیک ها، مخصوصاً استال، این مطلب را قبول ندارند. ولی چون در بسپارش، مولکول های بسیار بزرگی به وجود می آید، ممکن است شرایط خاصی درسوختن پلاستیک بوجود آید که یک پلاستیک محصولات واسطه پلاستیک دیگری، مخصوصاً ترموست ها را به وجود آورد.